เหลืองปรีดียาธร / ตาเบบูย่าเหลือง (Silver trumpet tree)

วงศ์: BIGNONIACEAE
มีถิ่นกำเนิดในอเมริกากลางและหมู่เกาะอินดีสตะวันตก
ไม้ยืนต้นขนาดเล็ก สูงไม่เกิน 8 เมตร เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ เรือนยอดรูปไข่ เปลือกต้นสีน้ำตาล แตกเป็นร่องขรุขระ ลักษณะเป็นไม้เนื้ออ่อน กิ่งก้านเปราะหักง่าย แตกกิ่งก้านเป็นชั้น โตช้า เจริญเติบโตได้ดีในดินร่วน ระบายน้ำดี แดดจัด
ใบ: เป็นใบประกอบ ใบย่อย 5 ใบ ลักษณะใบหนาแข็ง และมีขนนุ่ม มีสีเขียวอมขาว เรียงตัวแบบตรงข้ามสลับตั้งฉาก ใบรูปรี ขอบใบเรียบ
ดอก: มีสีเหลืองสด ช่อดอกแบบช่อกระจุก สมบูรณ์เพศ ออกเป็นช่อๆ ละ 3-10 ดอก ลักษณะกลีบดอกติดกัน ก้านดอกเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 5 กลีบ เมื่อดอกร่วงจะติดฝักและมีเมล็ด ขั้วดอกเหนียวและดอกจะร่วงยากกว่าเหลืองอินเดีย ดอกออกมากแต่ยังมีใบคงอยู่บนต้นมากไม่ร่วงหมดต้น มีดอกราว กุมภาพันธ์-มีนาคม
ผล: เป็นฝัก ยาวประมาณ 10 เซนติเมตร สีเทา มีเส้นสีดำ
การขยายพันธุ์: ด้วยการเพาะเมล็ด และการตอน แต่การตอนจะโตได้เร็วกว่า

เหลืองปรีดียาธร
เป็นสายพันธ์เดียวกับชมพูพันธ์ทิพย์ (Pink Trumpet Tree) หรือมีชื่อเรียกอื่นๆ เช่น ชมพูอินเดีย ธรรมบูชา ชื่อวิทยาศาสตร์ : Tabebuia rosea (Bertol.) DC. หม่อมพันธ์ทิพย์ บริพัตร นำมาจากอินโดนีเชีย ดอกสีชมพู จึงตั้งชื่อว่า “ชมพูพันธ์ทิพย์” 

อ้างอิง :
วิกีพีเดีย
www.qsbg.org