ต้อยติ่ง (Waterkanon) / ต้อยติ่งไทย / ต้อยติ่งฝรั่ง / ฟ้าประทานพร

ต้อยติ่งไทย
ชื่ออื่นๆ : ต้อยติ่งนา (กรุงเทพ), น้ำดับไฟ (ประจวบคีรีขันธ์)
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Hygrophila erecta (Burm.f.) Hochr. หรือ Hygrophila ringens var. ringens 
วงศ์ : Acantheaceae (เหงือกปลาหมอ)

                           

ต้อยติ่งฝรั่ง
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ruellia tuberosa L.
ชื่ออื่นๆ : ต้อยติ่งเทศ, ต้อยติ่งน้ำ, ต้นอังกาบ, อังกาบฝรั่ง, เป๊าะแป๊ะ 
วงศ์ : Acantheaceae (เหงือกปลาหมอ)
ลักษณะของต้อยติ่งฝรั่ง
ลำต้น : เป็นไม้ล้มลุก ลำต้นสูงประมาณ 20-30 เซนติเมตร (ถ้าเป็นต้อยติ่งไทยจะมีความสูงประมาณ 60-100 เซนติเมตร) ตามลำต้นจะมีขนอ่อน ๆ ขึ้นปกคลุมอยู่เล็กน้อย
ใบ : ใบเดี่ยว ออกเรียงกันเป็นคู่ๆไปตามข้อของลำต้น แผ่นใบมีสีเขียว ลักษณะใบเป็นรูปมนรี ปลายใบมน โคนใบแหลม ส่วนขอบใบเรียบไม่มีจักและอาจมีคลื่นเล็กน้อย ใบมีขนาดกว้างประมาณ 1-1.5 นิ้ว และยาวประมาณ 2.5-3 นิ้ว
ดอก : ออกดอกเป็นช่อหรือบางทีออกเป็นดอกเดี่ยว ๆ ตามง่ามใบบริเวณส่วนยอดของต้น ดอกเป็นสีม่วง ดอกมีลักษณะเป็นรูปกรวย ปลายดอกแยกออกเป็น 5 กลีบ กลางดอกมีเกสร 4 ก้าน แบ่งเป็นก้านสั้น 2 ก้านและก้านยาว 2 ก้าน
ผลหรือฝัก : เป็นฝักยาว ยาวได้ประมาณ 1 นิ้ว ถ้าฝักได้รับความชื้นหรือถูกน้ำมาก ๆ ก็จะแตกออกเป็น 2 ซีก ภายในฝักมีเมล็ดอยู่ 8 เมล็ด

ประโยชน์ : นอกจากการปลูกเพื่อความสวยงามแล้ว ต้อยติ่งสามารถนำมาใช้เป็นยาสมุนไพรในการรักษาโรคต่างๆได้มากมาย เช่น รากใช้เป็นยารักษาโรคไต โรคไอกรน หรือแม้แต่เป็นยาขับเลือด ถ้าใช้ในปริมาณที่เจือจางก็สามารถกำจัดสารพิษในเลือด บรรเทาอาการสารพิษตกค้างในปัสสาวะ ส่วนใบของต้อยติ่งใช้เป็นยาถ่ายพยาธิ หรือใช้พอกแก้ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อได้

ที่มา : medthai.com และข้อมูลรวบรวมจากอินเทอร์เน็ต